23 październik

hebr. imię biblijne Johhanan „Bóg jest łaskawy”

Św. Jan Kapistran, prezbiter urodził się w 1386 roku w Capestrano. Po studiach prawniczych w Perugii był radcą dworu neapolitańskiego, następnie sędzią i gubernatorem. Podczas walk dostał się do niewoli. Przebywając w więzieniu przeżył wizję, pod wpływem której zmienił życie. Po uwolnieniu wstąpił do franciszkanów obserwantów – bernardynów. Podjął pracę wędrownego kaznodziei. Kazania głosił we Włoszech, Austrii, Francji, Niemczech, w Polsce, na pograniczu Czech i Moraw na Węgrzech. Przemierzając te kraje organizował szpitale i inne dzieła miłosierdzia. W Polsce przebywał 8 miesięcy. Był na ślubie króla Kazimierza Jagiellończyka z Elżbietą, córką cesarza Albrechta II. Pozostawił po sobie dwa klasztory bernardynów: w Krakowie i Warszawie. Św. Jan był mediatorem w sporze o tron neapolitański, w konflikcie między Mediolanem a Bazyleą oraz na Sycylii. W swym aktywnym życiu poświęcał wiele czasu na modlitwę. Prowadził życie umartwione. Często pościł. Miał dar przepowiadania przyszłości. Św. Jan Kapistran – mianowany przez Piusa II legatem – wzywał do zjednoczenia sił chrześcijańskich przeciw inwazji muzułmańskiej na Europę. Przyczynił się do zwycięstwa nad Turkami w bitwie pod Belgradem (1456).

Zmarł w kilka miesięcy później 23 października w Ilok nad Dunajem.Nazwano go „apostołem zjednoczonej (po schizmie) Europy”. Beatyfikowany w 1622, kanonizowany w 1690 roku.
Patron prawników.

W IKONOGRAFII św. Jan Kapistran przedstawiany jest w habicie franciszkańskim.
Jego atrybuty: gwiazda koło głowy krucyfiks, księga, monstrancja w rękach, noga depcząca turecki turban, sztandar z krzyżem.

Św. Józef Bilczewski, biskup

hebr. jasaf przydać; Joseph lub Jehoseph „niech Bóg pomnoży”

Św. Józef Bilczewski, biskup urodził się 26 kwietnia 1860 roku w Wilamowicach koło Kęt w ubogiej rodzinie stolarza-cieśli, a zarazem rolnika – Franciszka Biby i Anny z Fajkiszów. W 1880 roku ukończył gimnazjum w Wadowicach, w którym zdał z odznaczeniem maturę. Następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie, a po ukończeniu Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, 6 lipca 1884 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Albina Dunajewskiego.

W ciągu dwu lat uzyskał stopień doktora teologii. Studiował także dogmatykę i archeologię chrześcijańską w Rzymie i Paryżu. w 1890 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim z dogmatyki fundamentalnej. w 1891 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym dogmatyki specjalnej na Uniwersytecie Lwowskim, a w 1893 roku profesorem zwyczajnym. w 1896 roku był dziekanem, a w 1900 roku rektorem Uniwersytetu Lwowskiego.

W 1900 roku papież Leon XIII ustanowił go metropolitą arcybiskupem lwowskim. Dzięki jego inicjatywie powstało na terenie archidiecezji lwowskiej 330 obiektów sakralnych na czele z monumentalnym kościołem świętej Elżbiety we Lwowie. Wspierał rozwój Wilamowic, a także miejscową społeczność i jej życie edukacyjne.

W swojej pracy duszpasterskiej wzorował się na bł. Jakubie Strzemię. Pragnął pomagać wszystkim potrzebującym pomocy materialnej i duchowej. Głosił pogląd, że sama praca w kościele nie wystarcza, że należy do niej dołączyć pracę społeczną dążącą do oświecenia i poprawy bytu materialnego parafian oraz do usunięcia wszelkiego rodzaju nadużyć, którym ulegały środowiska ekonomicznie słabsze. w celu przygotowania księży do tej akcji organizował w swoim pałacu we Lwowie specjalne kursy społeczne. Wybudował dla stowarzyszeń katolickich Dom Katolicki we Lwowie.

Dzięki niemu w 1907 roku przybyli na ziemie polskie pallotyni, gdyż pozwolił im osiedlić się w Jajkowcach na terenie jego diecezji. Zajmował się pomocą dla studentów, szkół ludowych, środowisk robotniczych, wspomagał materialnie ubogich. Dla nich w czasie i wojny światowej był moralnym i materialnym oparciem. Józef Bilczewski odznaczał się wielką wrażliwością społeczną, troską o biedotę. Usiłował zmniejszać konflikty polsko-ukraińskie. Za życia mówiono o nim jak o świętym.

Umarł z przepracowania na anemię złośliwą 23 marca 1923 roku we Lwowie. Został pochowany pośród ubogich na cmentarzu Jankowskim, odprowadzany na miejsce wiecznego spoczynku przez tłumy przedstawicieli wszystkich środowisk Lwowa. Jego zabalsamowane serce przekazano do parafii św. Stanisława Biskupa w Lubaczowie, gdzie spoczeło obok ołtarza z relikwiami metropolity halicko-lwowskiego bł. Jakuba Strzemię. w 2001 roku urnę z sercem ofiarowano katedrze lwowskiej.

W 2001 roku beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II podczas jego wizyty we Lwowie. Kanonizacja Józefa Bilczewskiego przez papieża Benedykta XVI odbyła się 23 października 2005 roku w Rzymie.