PATRON TYGODNIA ŚW. WERONIKA NEGRONI
Błogosławiona augustianka
Nauczyła się czytać i pisać, dopiero gdy wstąpiła do klasztoru. Była mistyczką, otrzymała dar łez i ekstaz. Upominała papieża Aleksandra VI.
Giovanna Negroni, znana wszystkim jako Nina, pochodziła z bardzo biednej, wieśniaczej rodziny Zanina i Giacominy Negroni. W Żywotach świętych z 1937 r. czytamy: „Rodzice jej, ludzie pobożni i cnotliwi, byli tak ubodzy, że nie mogli Weroniki posyłać do szkoły, tak że nie nauczyła się czytać ani pisać. Nie przeszkadzało jej to jednak nauczyć się od rodziców cnotliwości i gorącej miłości Pana Boga”. Nina zapragnęła życia zakonnego. W wieku 18 lat zapukała do drzwi surowego mediolańskiego klasztoru Sióstr Augustianek św. Marty, ale jej nie przyjęto. Giovanna Negroni nie zrezygnowała jednak ze swoich marzeń. W 1466 r., już jako 22-letnia dziewczyna, wstąpiła do klasztoru, gdzie pozostała do śmierci. Po przyjęciu otrzymała imię Weronika i powierzono jej najprostsze zadania. Opiekowała się portiernią, ogrodem i kurnikiem. Dla Weroniki najważniejsze były sprawy Boże i zjednoczenie się z Oblubieńcem. Dużo się modliła, podejmowała posty i pokutę. Została mistyczką.
Bł. Weronika Negroni, mistyczka
* 1445 r. w Bribasco (Lombardia
we Włoszech)
† 13 stycznia 1497 r. w Mediolanie
W kontemplacji osiągnęła taki stopień zaawansowania, że otrzymała dar łez, a nawet ekstaz. Otrzymała również dar proroctwa i czytania w ludzkich sercach. Bardzo intensywnie odczuwała swój stan jako grzeszny. Często rozważała Mękę Pańską. Gdy ze względu na jej słabe zdrowie proszono ją, by się oszczędzała, mówiła: „Chcę pracować, póki mam czas”. Ilekroć rozmyślała nad życiem Chrystusa i Jego cierpieniami, otrzymywała mistyczne wizje. Dopiero w klasztorze nauczyła się czytać i pisać. „Przez modlitwę i rozmyślanie rosła w niej znajomość rzeczy Boskich i w cnotach wielkie czyniła postępy” – czytamy w Żywotach świętych.
W klasztorze Weronika przeżyła również wizję Najświętszej Maryi Panny. To z Jej polecenia udała się do Rzymu, aby błagać o zmianę postępowania papieża Aleksandra VI, który prowadząc niemoralne życie, wyrządził Kościołowi wiele złego. W zapiskach dotyczących życia błogosławionej podkreśla się, że papież Borgia po słynnej audiencji, podczas której został upomniany przez Weronikę, gdy opuszczała ona salę audiencyjną, zmusił swój dwór do wstania i nakazał: „Szanujcie tę kobietę, ponieważ jest świętą”.
Papież Leon X zezwolił na kult Weroniki w 1518 r. W 1672 r. Klemens X rozszerzył kult na cały Zakon Augustianów, a Aleksander VI11 potwierdził go, wpisując w 1690 r. Weronikę z Binasco do Martyrologium Rzymskiego
Ks. Mariusz Frukacz
PATRON TYGODNIA ŚW. WERONIKA NEGRONI
Św. Hilary z Poitiers, biskup, doktor Kościoła
łac. hilaris pogodny, radosny, wesoły
Św. Hilary z Poitiers, biskup, doktor Kościoła urodził się około 315 roku, jako syn pogańskich notabli. Studia filozoficzne i lektura Ewangelii doprowadziły go do chrześcijaństwa. Przyjął chrzest jako żonaty mężczyzna w 345 roku. Był na tyle gorliwym wyznawcą, iż w 350 roku obrano go biskupem rodzinnego miasta. Zgodnie z ówczesną praktyką czasami żonaci mogli być podnoszeni do takiej godności. Za sprzeciw wobec arian skazano go na wygnanie do Azji Mniejszej. Po powrocie prowadził czynne życie jako pasterz, teolog, wpływając na charakter Kościoła Galii.
Zmarł w 367 roku. Pozostawił po sobie sporą spuściznę literacką. Św. Hilary należy do pierwszych wyznawców, któremu Kościół na Zachodzie zaczął oddawać publicznie liturgiczną cześć. Dotychczas było to niemal wyłącznym przywilejem męczenników. Patron Poitiers, La Roche. Jako nauczyciel i obrońca prawd wiary został ogłoszony doktorem Kościoła. Modlą się do niego ukąszeni przez węże.
Życie św. Hilarego świadczy o tym, że już w pierwszych wiekach chrześcijanie odmawiali każdego dnia sto pięćdziesiąt Psalmów, dzieląc je na trzy części i odmawiając rano, w południe i wieczór. Podział ten znał już Hilary z Poitiers. Możemy zatem widzieć w nim patrona Różańca, gdyż modlitwa ta powstała ze zwyczaju dzielenia Psałterza na trzy części.
W IKONOGRAFII św. Hilary przedstawiany jest w stroju biskupim. Jego atrybutami są: księga, laska pasterska, mitra, pióro pisarskie, piorun. smok lub wąż – symbolizujące arian.
Bł. Weronika Negroni, mniszka
gr. Berenike przynosząca zwycięstwo; w wiekach średnich imię to tłumaczono jako iere eikon „święte oblicze” i łączono z podaniem o chuście Weroniki.
Bł. Weronika Negroni, mniszka urodziła się w 1445 r. w Binasco (Włochy). Pochodziła z bardzo ubogiej, wieśniaczej rodziny. w 1466 r. jako 22-letnia dziewczyna wstąpiła do surowego klasztoru sióstr augustianek św. Marty w Mediolanie, gdzie pozostała do śmierci. w tym klasztorze nauczyła się czytać i pisać, a przede wszystkim poznawać i kochać Boga. Była mistyczką. w kontemplacji była tak zaawansowana, że otrzymała dar łez, a nawet ekstaz. Duch Święty obdarzył ją szczególnymi darami i Bożą mądrością. Radzono się jej nawet w bardzo trudnych i zawiłych sprawach. Otrzymała dar proroctwa i czytania w sercach ludzkich. Naglona natchnieniem Bożym udała się do Rzymu, do papieża Aleksandra VI, który złym przykładem swojego prywatnego życia wiele zła wyrządził Kościołowi Chrystusowemu, by go błagać o zmianę postępowania.
Weronika zmarła w klasztorze 13 stycznia 1497 r. w wieku 52 lat. Pochowano ją w kościele zakonnym, a kiedy klasztor został zlikwidowany, relikwie przeniesiono do jej rodzinnej wioski – Binasco. Papież Leon X zezwolił na jej kult (1518), a potwierdził go papież Aleksander VIII w 1690 roku.
Inni patroni dnia
Św. Agrycjusza bpa Trewiru († ok 335)
Św. Glafiry dz. († IV w.)
ŚwŚw. Gumezynda kpł. i Servusdei mn, mm. w Hiszpanii († 852)
ŚwŚw. Hermyla i Stratonika, mm. (ok. 315)
Św. Leoncjusza bpa w Cezarei Kapadockiej († IV w.)
Św. Remigiusza bpa w Reims († 533)
℗ Św. Hilary z Poitiers, biskup, doktor Kościoła ℗ Bł. Weronika Nagroni, mniszka