Imieniny: Tomasza Anatola Heliodora Jacka Leona Alfreda Miłosława

Św. Tomasz, Apostoł

aram. toma bliźniak; hebr. t’om; gr. Thomas

Św. Tomasz, Apostoł
Michelangelo Merisi da Caravaggio „Niewierność św. Tomasza”

Św. Tomasz, Apostoł (+ ok. 67) Zwany także Didymos, „Bliźniak”. Należał do ścisłego grona Dwunastu Apostołów. Ewangelie wspominają go kilkakrotnie: kiedy jest gotów pójść z Jezusem na śmierć (J 11,16); w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy (J 14,5); osiem dni po zmartwychwstaniu, kiedy ze sceptycyzmem wkłada rękę w bok Jezusa (J 20,19 nn); nad Jeziorem Genezaret, gdy jest świadkiem cudownego połowu ryb po zmartwychwstaniu Jezusa (J 21,2). Według tradycji św. Tomasz ewangelizował Fartów (Iran). Dotarł do Indii, gdzie poniósł męczeńską śmierć w Kalaminie (?). Pochowano go w Mailapur (dzisiaj przedmieście Madrasu). W III wieku relikwie przeniesiono do Edessy, potem na wyspę Chios. W 1258 roku krzyżowcy przewieźli je do Ortony w Italii.

Św. Tomasz jest patronem Indii, Portugalii, Urbino, Farmy, Rygi, Zamościa; architektów, budowniczych, cieśli, geodetów, kamieniarzy murarzy stolarzy małżeństw, teologów.

W IKONOGRAFII św. Tomasz przedstawiany jest jako młodzieniec (do XIII w. na Zachodzie, do XVIII w. na Wschodzie), później jako starszy mężczyzna w tunice i płaszczu. W prezentacji ikonograficznej powraca wątek „niewiernego” Tomasza. Atrybutami Świętego są: kątownica, kielich, księga, miecz, serce, włócznia, którą go przeszyto, zwój.

Św. Rajmund Gayrard, prezbiter

Imię pochodzenia germańskiego, wywodzące się od słów „ragin”, czyli zrządzenie losu i „munt” – opieki.

Św. Rajmund Gayrard, prezbiter

Rajmund urodził się w Tuluzie około 1050 r. W młodym wieku został kantorem w kościele Saint-Sernin. Gdy owdowiał, został kanonikiem i służył w różnorodnych dziedzinach: zbudował przytułek dla obcokrajowców, dwa mosty na rzece Hers, przede wszystkim zaś kontynuował i niemal do końca doprowadził budowę bazyliki. Konsekrowano ją w 1096 r.

Zmarł w Tuluzie 3 lipca 1118 r., nie doczekawszy się ukoronowania całego dzieła. Jego lokalną cześć zaaprobował w 1652 r. papież Innocenty X.

Św. Leon II, papież

gr. leon lew lub od leos lud

Św. Leon II, papież

Leon pochodził z Sycylii. Wybrano go po śmierci św. Agatona. Konsekrowano go, gdy legaci papiescy wrócili z soboru konstantynopolitańskiego. Według Liber Pontificalis miał dar wymowy, dobrze znał Pismo święte, języki łaciński i grecki oraz był współczujący dla ubogich. Jesienią 682 r. rozpisał listy w sprawie uznania soborowych uchwał przeciwko monoteletyzmowi. Chętnie się przy tym powoływał na działalność swego poprzednika, Agatona. Załagodził też trwający od dłuższego czasu spór z biskupami Rawenny, a w samym Rzymie zadbał o kilka kościołów (m.in. św. Bibiany na Eskwilinie).

Zmarł po dziesięciomiesięcznym pontyfikacie, w dniu 3 lipca 683 r. Został pochowany w bazylice św. Piotra. Przez pomyłkę z datą translacji relikwii Leona Wielkiego znalazł się w Martyrologium Rzymskim pod dniem 28 czerwca.

Inni patroni dnia

Św. Anatola bpa Laodycei († 458)
Św. Datusa bpa Rawenny († IV w.)
Św. Heliodora bpa Altino († IV w.)
Św. Józefa Nyen m. w Indochinach († 1838)
Św. Leona II pp. († 683)
Św. Tryfona m. († III w.)

℗ Św. Tomasz, Apostoł ℗ Św. Rajmund Gayrard, prezbiter ℗ Św. Leon II, papież