Imieniny: Błażeja Oskara Wawrzynca Hipolita Joanny Jana Marii

Św. Błażej, biskup, męczennik

imie łączone z nazwą rodu rzym. Blasia „człowiek z rodu Blasia”, lub od łac. blaesus sepleniący, także z gr. Blaisos krzywonogi. chory na artretyzm

Św. Błażej, biskup, męczennik

Św. Błażej, biskup, męczennik pochodził z Sebasty w Armenii. Studiował filozofię. Został lekarzem. Porzucił jednak swój zawód i podjął życie na pustyni. Stamtąd wezwano go na stolicę biskupią w rodzinnym mieście. Podczas prześladowań za cesarza Licyniusza został aresztowany i uwięziony. Po okrutnych torturach ścięty mieczem w 316(?) roku.

Patron m. in. kamieniarzy i miasta Dubrownika.

Przyzywany podczas chorób gardła, bowiem święty uleczył duszące się dziecko, w którego gardle utkwiła ość. Opiekun zwierząt. Jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

W IKONOGRAFII Św. Błażej przedstawiany jest jako biskup, który błogosławi. Atrybutami jego są: jeleń, pastorał, ptaki z pożywieniem w dziobie, dwie skrzyżowane świece, zgrzebło – narzędzie tortur.

Św. Ansgar (Oskar), zakonnik, biskup

Św. Ansgar (Oskar), zakonnik, biskup

staroniem. Ans bóg mitologii germ. i ger oszczep, włócznia; „posiadający włócznię Ansa”

Św. Ansgar (Oskar), zakonnik, biskup (801-865) urodził się w rodzinie szlacheckiej we Francji. Pierwszy biskup Hamburga. Arcybiskup Bremy. Przez Grzegorza IV mianowany legatem papieskim na kraje skandynawskie. “Apostoł Północy” – ewangelizował Danię, a następnie Szwecję, gdzie zbudował pierwszy kościół. Ochrzcił Eryka, króla Jutlandii. Zwalczał handel niewolnikami. “Na zewnątrz był apostołem, wewnątrz – mnichem.”

Jest patronem Szwecji.

Św. Maria Klaudyna od św. Ignacego Thevenet, dziewica

akkad. mariam napełnia radością; egip. merijam ukochana przez Boga; hebr. Mirjam pani. Ze względu na cześć wobec Matki Bożej używa się imienia Maryja; kobiety, które przyjęty Jej imię, używają formy: Maria.
łac.od zdrobniałego imienia Claudine, co oznacza ‘należąca do rodu Claudia, córka Claudiusa’ lub ‘mała, kochana Claudia’.

Św. Maria Klaudyna od św. Ignacego Thevenet, dziewica

Klaudyna Thevenet przyszła na świat 30 marca 1774 roku w Lyonie. Wzrastała w wielodzietnej (miała sześcioro rodzeństwa) rodzinie katolickiej zamożnego przemysłowca. Jej dzieciństwo przypadło na hańbiące historię katolickiej Francji lata rewolucji. Miała wtedy 15 lat. W 1793 roku wojska oblegały również Lyon. W rok później dwaj bracia Klaudyny, Ludwik i Franciszek, zostali uwięzieni i straceni. Ich ostatnie słowa brzmiały: “Przebacz im, jak i my przebaczamy” i zapadły bardzo głęboko w serce młodej dziewczyny. Nadały jej życiu nowy sens.

Od tego momentu poświęciła się naprawianiu szkód wyrządzonych przez ateistyczną rewolucję, niesieniu pomocy wszystkim potrzebującym, a szczególnie opuszczonym dzieciom i młodzieży. Była przekonana, że u źródła wielu ludzkich cierpień leży nieznajomość Boga i dlatego starała się Go przybliżyć swoim podopiecznym.

Pewnego zimowego wieczoru ojciec Andre Coindre znalazł w kościele Saint Nizier dwie opuszczone i zziębnięte dziewczynki. Powierzył je opiece Klaudyny, która się nimi zajęła. W ten sposób powstało w 1815 roku stowarzyszenie “Providence”, a nieco później “Association de Sacre-Coeur”, którego przewodniczącą została Klaudyna. Wraz ze współtowarzyszkami założyła ona w 1818 roku w Pierres-Plantees Zgromadzenie Sióstr Jezusa i Maryi. Po zatwierdzeniu kanonicznym zakonu w 1823 roku w diecezji Puy, została jego przełożoną generalną, przyjmując imię Marii od św. Ignacego. Pełniła ten urząd do śmierci.

Głównym celem Instytutu była opieka nad ubogimi i opuszczonymi dziewczętami, które pozostawały w zakładzie sióstr do 20. roku życia. Tam kończyły szkołę powszechną, otrzymywały gruntowną formację duchową i moralną oraz zdobywały zawód. Z czasem Maria Klaudyna i jej siostry rozszerzyły swoją działalność i otworzyły pensjonaty dla młodych dziewcząt ze wszystkich grup społecznych. Ostatecznym celem zgromadzenia stało się kształcenie oraz duchowa formacja dziewcząt, szczególnie najuboższych.

Mimo wielu trudności i prób, jakie musiała przejść Klaudyna w ostatnich dwunastu latach życia, jej dzieło umacniało się. Tworzyła nowe domy i odważnie przeciwstawiała się wszystkiemu, co zagrażało integralności charyzmatu zgromadzenia. Uważała, że siostry powinny być dla powierzonych im dziewcząt przede wszystkim matkami, jak sama powtarzała: “Macie być matkami dla tych dziewcząt, prawdziwymi matkami, zarówno względem duszy, jak i względem ciała (…) i jedyne preferencje, na które wam pozwalam, muszą się odnosić do najuboższych, najbardziej zaniedbanych lub mających największe problemy; te właśnie kochajcie szczególnie”. Wszystko, co robiła, robiła dla Boga – to było jej drogowskazem przez całe życie. Podobnie brzmiały jej ostatnie słowa wypowiedziane w dzień narodzin dla nieba: “Jak dobry jest Bóg”. Zmarła 3 lutego 1837 roku.

Potrafiła zawierzyć całkowicie Bogu, zbudować i oprzeć swoje powołanie na ranach, jakie pozostawiło jej dzieciństwo. Heroiczne przebaczenie jej braci i jej heroiczne wybaczenie prześladowcom kazało jej zwrócić się z wiarą i miłością ku innym ludziom zranionym przez życie. Całym swym życiem pokazała, że cierpienie spowodowane przez przewroty i wojny wymagają jednej odpowiedzi – odpowiedzi miłości. A kto bardziej potrzebował opieki niż sieroty, bezbronne dzieci nie posiadające niczego poza ufnością i nadzieją?

Do grona błogosławionych wprowadził Marię Klaudynę papież św. Jan Paweł II w dniu 4 października 1981 roku, a w poczet świętych zaliczył ją w dniu 21 marca 1993 roku.

Bł. Justyn Ukon Takayama

łac. Justinus należący do Justa

Bł. Justyn Ukon Takayama
Pomnik bł. Justyna Ukona Takayama w Takatsuki, gdzie Justyn był panem na zamku.

Justyn Ukon Takayama urodził się w 1552 r. w rodzinie wojowników busi (zwanych w Polsce „samurajami”) zaledwie trzy lata po przyjeździe jezuickiego misjonarza Franciszka Ksawerego, który przywiózł naukę Chrystusa do Japonii.  W wieku 11 lat, wraz z całą rodziną, przyjmuje chrzest i imię Justyna. Od momentu przejęcia władzy po swoim ojcu, sprzyja chrześcijaństwu i buduje kościoły. W 1587 r., w momencie rozpoczęcia prześladowań, traci wpływy i ukrywa się. W 1614 r. z całą rodziną zostaje wypędzony z Japonii. Umiera w 1615 r. w Manili na Filipinach.

Justyn Ukon Takayama zmarł w opinii świętości. Tak jak jego siostry i bracia, którzy oddali swe życie za wiarę stał się symbolem prześladowań chrześcijan w Japonii. W czerwcu 2015 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny, a na początku 2016 roku promulgowano dekret uznający jego męczeństwo.

7 lutego 2017 r. zostaje beatyfikowany przez papieża Franciszka.

Inni patroni dnia

Św. Błażeja, Biskupa i Męczennika (WD)
Św. Oskara, Biskupa (WD)
Bł. Jana Nelsona kpł. m. w Londynie († 1578)
ŚwŚw. Laurentyna, Ignacego, Celeryna, mm. († 280)
Bł. Weridiany z Castelfiorentino (1182-1242)

℗ Św. Błażej, biskup, męczennik ℗ Św. Ansgar (Oskar), zakonnik, biskup ℗ Św. Maria Klaudyna od św. Ignacego Thevenet, dziewica
℗ Bł. Justyn Ukon Takayama