Imieniny: Bogumiła Małgorzaty Piotra Maksyma Edgara Jana Diany

Bł. Bogumił Piotr II, biskup

słow. Bogu miły

Bł. Bogumił Piotr II, biskup

Bł. Bogumił Piotr II, biskup urodził się w Rozminie (Wielkopolska). Informacje o Błogosławionym są nikłe. Jest utożsamiany z arcybiskupem Piotrem II, cystersem. w 1167 roku został mianowany arcybiskupem gnieźnieńskim. w trzy lata po nominacji abp Bogumił rezygnuje z urzędu i przenosi się do pustelni koło Dobrowa. Tam prowadzi życie pełne umartwienia i modlitwy. Dobra rodzinne przeznaczył na misje wśród pogańskich Prusów.

Umarł 10 czerwca 1183 roku. Jest patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej, poznańskiej, wrocławskiej; diecezji włocławskiej. Orędownikiem odbywających rekolekcje i skupienia. Zwracano się do niego o szczęśliwe połowy ryb.

W IKONOGRAFII bł. Bogumił przedstawiany jest w pontyfikalnym stroju biskupim z krzyżem w ręku. Czasami ukazywany, gdy przechodzi suchą nogą przez rzekę. Atrybutem jego jest ryba.

Bł. Jan Dominici, biskup

hebr. imię biblijne Johhanan „Bóg jest łaskawy”

Bł. Jan Dominici, biskup

Bł. Jan Banchini (zwany także Janem Dominici) od imienia jego ojca, Dominika) urodził się we Florencji pod koniec 1355 lub na początku 1356 roku. Wcześnie poprosił o habit dominikański. Mimo że się jąkał, przyjęto go do zakonu w siedemnastym roku życia. Studiował we Florencji, w Pizie i w Paryżu. Kilkakrotnie spotkał się ze św. Katarzyną ze Sieny i był zafascynowany jej postacią. Modląc się później przed jej obrazem, poczuł, że przestał się jąkać, a jeszcze później jej wstawiennictwu przypisywał uzdrowienie schorzałej nogi. W roku 1381 mianowano go subprzeorem w Santa Maria Novella. W kilka lat później był już przeorem, a w roku 1388 bł. Rajmund z Kapui, ówczesny generał Zakonu, mianował go swym wikariuszem generalnym z zadaniem przygotowania reformy. Przedsięwziął ją w Chioggii, a następnie w umbryjskim Citta di Castello. W roku 1393 został wikariuszem dla wszystkich zreformowanych domów na terenie Italii. Przeprowadzał równocześnie reformę u dominikanek.

Jego prace przerwał w 1399 roku zakaz władz miejskich i wygnanie z miasta. Udał się więc do Florencji, gdzie zasłynął jako kaznodzieja. Pozyskał zaufanie papieża Grzegorza XII, który uczynił go swoim doradcą, a w roku 1408 mianował arcybiskupem Dubrownika i kardynałem tytularnym bazyliki św. Sykstusa. Był mężem roztropnym i wiernym, również podczas niespokojnego Soboru w Konstancji. W związku z herezją Jana Husa został wysłany przez papieża Marcina V jako legat do Czech i na Węgry. Zmarł w Budzie 10 czerwca 1419 roku. Papież Grzegorz XVI zatwierdził jego kult 9 kwietnia 1832 roku.

Inni patroni dnia

Św. Asteriusza bpa († IV w.)
Św. Aureliusza m. († poł. II w.)
Św. Censuriusza bpa Auxerre († V w.)
Bł. Diany Andalo zk. († 1236)
ŚwŚw. Getuliusza, Cerealisa, Amancjusza, Prymitywa, mm. († pocz. II w.)
Bł. Henryka z Trevisio († 1315)
Św. Maksyma bpa Neapolu m. († IV w.)
Św. Tymoteusza bpa Bitynii m. († poł. IV w.)

℗ Bł. Bogumił Piotr II, biskup ℗ Bł. Jan Dominici, biskup