Imieniny: Kazimierza Eugeniusza Lucjusza Humberta Łucji

Św. Kazimierz Królewicz

słow.: kazi kazić, niszczyć; mir pokój, przymierze (Każemir „nakazuje pokój”)

Św. Kazimierz Królewicz

Św. Kazimierz Królewicz, drugi z kolei syn Kazimierza Jagiellończyka, urodził się 3 października 1458 roku w Krakowie na Wawelu. “Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu” – pisał jego nauczyciel, ks. Jan Długosz. w 1471 roku wyrusza na Węgry gdzie obiecano mu koronę. Wyprawa kończy się fiaskiem. Po powrocie do kraju królewicz bierze czynny udział w życiu politycznym. Podczas dwuletniego pobytu ojca na Litwie jako namiestnik rządzi w Koronie. Obowiązki państwowe umiał pogodzić bogatym życiem duchowym.

Wezwany przez ojca do Wilna, umiera w drodze – w Grodnie. “Opowiedziawszy dzień śmierci swej tym, którzy mu w niemocy służyli […] ducha P. Bogu poleciwszy wypuścił 4 dnia marca R.P. 1484, lat mając 26” – napisał ks. Piotr Skarga. Pochowano go w katedrze wileńskiej, która od tej pory stała się miejscem pielgrzymek. Jest jednym z najbardziej popularnych świętych polskich. Patron Polski, Litwy.

W IKONOGRAFII atrybutem Świętego jest mitra Książęca. Przedstawiany także ze zwojem w dłoni, na którym są słowa łacińskiego hymnu: “Omni die dic Mariae” – ku czci Matki Bożej, do której św. Kazimierz miał wielkie nabożeństwo.

Inni patroni dnia

ŚwŚw. Bazylego, Eugeniusza, Agathodora, Elpidiusza, Kapitona, Efrema, Nestora, Arkadiusza, bpów mm. († ok. 300)
Św. Kajusa m. († 260)
Św. Lucjusza i pp. m. († 254)
Bł. Placydy Viel zk. († 1877)
Bł. Umberta III († 1189)
Bł. Narcyza Turchan (1879-1942) franciszkanina, m.

℗ Św. Kazimierz Królewicz