Imieniny: Michała Gabriela Rafała Michaliny Aurelego

Św.Św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała

hebr. imię teoforyczne mikael „Któż jak Bóg”
hebr. geber mąż silny i el Bóg; „mąż Boży”, „mąż silny Bogiem”, „Bóg jest moim męstwem”
hebr. Rapha’el „Bóg uzdrawia”

Archanioł Michał
Archanioł Gabriel
Archanioł Rafael

Św. Gabriel archanioł po raz pierwszy pojawia się pod tym imieniem w  Księdze Daniela (8,15-26); (9,21-27). W tradycji chrześcijańskiej (Łk 1,11-20) przynosi Dobrą Nowinę. Ukazuje się Zachariaszowi zapowiadając mu narodziny syna Jana Chrzciciela. Zwiastuje Pannie Maryi, że zostanie Matką Syna Bożego (Łk 1,26-31). Według niektórych pisarzy kościelnych Gabriel był aniołem stróżem Świętej Rodziny Przychodził w snach do Józefa (Mt 1,20-24); (Mt 2,13); (Mt 2,19-20).

Św. Gabriel Archanioł
w scenie zwiastowania

Miał być aniołem pocieszenia w Ogrójcu (Łk 22,43) oraz zwiastunem przy zmartwychwstaniu Pana Jezusa (Mt 28,5-6) i przy Jego wniebowstąpieniu (Dz 1,10).
Patron dyplomatów, filatelistów, posłańców, pocztowców, radia i telewizji, telekomunikacji.

W IKONOGRAFII św. Gabriel archanioł występuje niekiedy jako młodzieniec, przeważnie uskrzydlony i z nimbem. Odziany w tunikę i paliusz, czasami nosi szaty liturgiczne. Na włosach ma przepaskę lub diadem. Jego skrzydła bywają z pawich piór. Szczególnie ulubioną sceną, w której jest przedstawiany w ciągu wieków, jest Zwiastowanie. Niekiedy przekazuje Maryi jako herold Boży zapieczętowany list lub zwój. Za atrybut służy mu berło, lilia, gałązka palmy lub oliwki.


Św. Michał Archanioł

Św. Michał archanioł. W chrześcijańskiej tradycji pierwszy i najważniejszy spośród aniołów (Dn 10,13); (Dn 12,1); (Ap 12,7 nn). Obdarzony przez Boga szczególnym zaufaniem i kluczami do nieba. Stoczył walkę z Lucyferem i zbuntowanymi aniołami, którzy stali się szatanami. W Apokalipsie prowadzi anielskie zastępy do zwycięskiego boju ze smokiem – szatanem i jego sługami. Anioł sprawiedliwości i sądu, łaski i zmiłowania. Według Orygenesa zanosi do Boga ludzkie modlitwy. Jako “praepositus paradisi” ma ważyć dusze na Sądzie Ostatecznym. W Biblii protektor Ludu Bożego i dlatego Kościół, spadkobierca Izraela, czci go jako swego opiekuna. Patron zakonów: michalitek, michalitów; Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Anglii, Austrii, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Węgier, Małopolski; diecezji łomżyńskiej; Amsterdamu, Łańcuta; mierniczych, radiologów, rytowników, szermierzy, szlifierzy, złotników, żołnierzy. Także patron dobrej śmierci.

W IKONOGRAFII św. Michał archanioł przedstawiany jest w tunice i paliuszu, w szacie władcy, jako wojownik w zbroi. Skrzydła św. Michała są najczęściej białe, niekiedy pawie. Włosy upięte opaską lub diademem. Jego atrybutami są: globus, krzyż, laska, lanca, miecz, oszczep, puklerz, szatan w postaci smoka u nóg lub skrępowany, tarcza z napisem: “Quis ut Deus” – “Któż jak Bóg”, waga.

Od 1884 r. – roku niezwykłej wizji różańcowego papieża Leona XIII – znana była w Kościele modlitwa do św. Michała Archanioła. Współcześnie wielu ludzi odmawia ją w intencji papieża i Kościoła:
“Patronie Kościoła powszechnego i szczególny opiekunie Stolicy Apostolskiej, św. Michale Archaniele, błagam cię z żywą wiarą i ufnością w twą przyczynę: racz bronić i strzec… okaż się wielkim stróżem Kościoła w tych czasach, kiedy napastuje go rozzuchwalona bezbożność… Nie pozwól, aby triumfowała nienawiść. Broń sam swym mieczem zwycięskim Stolicę Piotrową, spiesz jej z pomocą w każdej potrzebie, zwiąż jak najsilniej serca wszystkich wiernych z ośrodkiem katolickiego świataPatronie Kościoła Powszechnego i szczególny Opiekunie Stolicy Apostolskiej, święty Michale Archaniele, błagam Cię z żywą wiarą i ufnością w Twą przyczynę, racz bronić i strzec świętej Oblubienicy Chrystusa. Okaż się wielkim Stróżem Kościoła w tych czasach, kiedy napastuje go rozzuchwalona bezbożność. Otocz przemożną opieką osobę Namiestnika Chrystusowego; natchnij wiernych chrześcijan czcią, jaką winni są zastępcy Jezusa Chrystusa na ziemi. Niech będą posłuszni jego głosowi i darzą zasłużoną miłością Ojca wszystkich dzieci Bożych.
Książę Kościoła i Odwieczny Stróżu Ludu Bożego, racz powiększyć liczbę wiernych, powołać na sługi gorliwych aposołów i wielkodusznych obrońców sprawy Bożej. Nie pozwól, aby triumfowała nieprawość. Broń sam mieczem zwycięskim Stolicę Piotrową, spiesz jej z pomocą w każdej potrzebie, zwiąż jak najsilniej serca wszystkich wiernych z ośrodkiem jedności katolickiego świata. Amen”.

Obecnie przywrócona została modlitwa do św. Michała Archanioła na zakończenie Mszy św.:
Święty Michale Archaniele! Wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne złe duchy, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.


Św. Rafał Archanioł prowadzi Tobiasza

Św. Rafał archanioł. Przedstawił się w Księdze Tobiasza, iż jest jednym z “siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański” (Tb 12,15). Występuje w niej pod postacią ludzką, przybiera pospolite imię Azariasz i ofiarowuje młodemu Tobiaszowi wędrującemu z Niniwy do Rega w Medii swoje towarzystwo i opiekę. Ratuje go z wielu niebezpiecznych przygód, przepędza demona Asmodeusza, uzdrawia niewidomego ojca Tobiasza. Św. Rafał archanioł ukazuje dobroć Opatrzności. Pobożność ludowa widzi w nim prawzór Anioła Stróża.
Patron aptekarzy, lekarzy, emigrantów, pielgrzymów, podróżujących, uciekinierów, wędrowców, żeglarzy.

W IKONOGRAFII św. Rafał archanioł przedstawiany jest jako młodzieniec bez zarostu w typowym stroju anioła – tunice i chlamidzie. Jego atrybutami są: krzyż, laska pielgrzyma, niekiedy ryba i naczynie. W ujęciu bizantyjskim ukazywany jest z berłem i globem.

Św. Szymon Ruiz de Rojas, prezbiter

imię biblijne pochodzenia hebr. shime’on oznacza „Bóg wysłuchał”. Występuje w dwóch formach: SYMEON i SZYMON

Św. Szymon Ruiz de Rojas

Szymon de Rojas urodził się w Valladolid (Hiszpania) 28 października 1552 r. W siedemnastym roku życia wstąpił do zakonu trynitarzy. Studia odbył w Salamance, gdzie też otrzymał święcenia kapłańskie. Wrócił potem do konwentu w Valladolid. W 1579 r. został profesorem teologii w Toledo. Nauczał następnie w Alcali, po czym zarządzał konwentami w Talavera, Ciudad Rodrigo i Medina del Campo. Wszędzie roztropnością i miłością pozyskiwał sobie otoczenie.

Powołano go w końcu na dwór madrycki i mianowano spowiednikiem Małgorzaty Austriaczki, żony Filipa II. Nie korzystał wówczas z żadnych przywilejów, a jako wizytator prowincji andaluzyjskiej nadal oddawał usługi zakonowi. Będąc przełożonym konwentu madryckiego, wprawiał wszystkich w podziw gospodarzeniem równie mądrym, co ożywionym wiarą w Opatrzność. Dwukrotnie proponowano mu stolice biskupie, ale odmawiał.

W 1621 r. wybrano go na prowincjała Kastylii. Funkcję tę spełniał aż do śmierci. Zmarł w opinii świętości w Madrycie 28 września 1624 r.

Pozostawił po sobie spuściznę literacką, z którą zapoznano się dopiero w naszych czasach. W 1939 r. ukazało się pełne wydanie jego Traktatu o modlitwie i jej wielkości. Za najważniejsze jego dzieło uchodzi jednak powołanie do życia 21 listopada 1611 r. Kongregacji Niewolników Najsłodszego Imienia Maryi. Został beatyfikowany w 1766 r. przez Klemensa XIII, a kanonizowany przez św. Jana Pawła II w bazylice św. Piotra na Watykanie 3 lipca 1988 r.

Inni patroni dnia

śwśw. małżonków Dadasa i Kasdoi oraz ich syna Gabdelasa mm. († IV w)
św. Fraternusa bpa m. († ok. 450)
św. Grimoalda kpł. († ok.1137)
św. Kwiriaka ps. († 557)
bł. Mikołaja de Forca Palena zk. († 1449)
św. Rypsymy dz. m. († ok. 312)

℗ Św. Archaniołowie Michał, Rafał i Gabriel